Als klein meisje kreeg ik weleens een dagboek voor mijn verjaardag of van Sinterklaas. Daar schreef ik dan een poosje in, tot ik er weer klaar mee was. Ik hield het nooit lang vol en vond het vaak ook zonde om in zo’n mooi boekje te schrijven. En ik kreeg altijd kramp in mijn hand van het schrijven.
Tot Erwin ziek werd.
Toen hij in het ziekenhuis lag, kregen we af en toe bezoek van een maatschappelijk werkster. Zij gaf me het advies om een dagboek bij te houden. Om alles wat er gebeurde vast te leggen. En dat heb ik gedaan. Ik ben begonnen op 24 april, de dag dat Erwin werd overgebracht naar het UMC.
Elke dag schreef ik (op de computer) wat er die dag was gebeurd, hoe het met Erwin ging, hoe we ons voelden en hoe we met de hele situatie omgingen. Er gebeurde regelmatig zoveel tegelijk, dat ik dat nooit had kunnen onthouden. Door het op te schrijven, was het ook niet erg als ik het vergat.
Nadat Erwin was overleden schreef ik hem elke dag een liefdesbrief. Er gebeurde heel veel in de maanden na zijn overlijden en ik zat er regelmatig helemaal doorheen. Het was fijn om dat allemaal van me af te schrijven. Mijn dagelijkse brief aan Erwin werd mijn uitlaadklep en ik zat vaak huilend achter de computer. De gedachte dat ik hem nooit meer zou zien en dat hij me niet kon vasthouden om me te troosten deed verschrikkelijk veel pijn. Op deze manier praatte ik toch nog met hem en voelde het alsof hij dicht bij me was.
Nu ik mijn verhaal aan het opschrijven ben, ben ik blij dat ik mijn dagboek heb. Want tijdens het lezen kom ik dingen tegen die ik niet meer wist of die ik me net even anders herinner. En af en toe schiet ik weer vol bij bepaalde herinneringen. Het was ook zo’n intense tijd.
Een dagboek bijhouden is voor mij een goede manier geweest om mijn verdriet om Erwin van me af te schrijven. Ik ben de maatschappelijk werkster nog steeds dankbaar voor de tip. Een half jaar na het overlijden van Erwin was ik er klaar mee. Ik was nog steeds verdrietig, maar de ergste pijn was voorbij. Mijn tranen waren op.
In mijn volgende blog deel ik een fragment uit mijn dagboek en geef ik je een intiem inkijkje in hoe het bijhouden van een dagboek voor mij heeft gewerkt. Wie weet kan het dat voor jou ook doen.